برش های مختلف جلد چرم

نواحی مختلف پوست تمامی جانداران نسبت به موقعیت و نقششان در بدن، از خاصیت های فیزیکی و شیمیائی مختلفی برخوردار میاشند. مثلا پوست نواحی گردن حیوانات بسیار ضخیم و مقاوم تر از سایر نواحی بدن میباشد که از سر در مقابل تهدید های محیطی محافظت میکند. در حالی که پوست نواحی شکم نسبت به دیگر نواحی بدن نازکتر و الاستیک تر میباشد تا بعد از تغذیه ویا حاملگی خاصیت ارتجاعی داشته باشد. بنابراین هم چرمساز به هنگام فرآروری پوست و هم طراح کالای چرمی به هنگام قالب گذاری باید با رعایت این اصول عملیات خود را انجام دهد. در فرایند دباغی، نسبت به سفارش مشتری(مانند کفشی، کیفی، مبلی و …)، جهت ارتقاء کیفیت چرم و افزایش راندمان مساحت، پوست خام قبل از شروع تولید به اشکال مختلفی برش داده میشود. در پایین روش های مختلف انواع برش پوست و دلایل این برش ها توضیح داده شده است:

طاقه (Whole hide):

در فرایند تولید چرم مبلی و اتومبیل (و هر از گاهی لباسی)  که ضخامت چرم نهایی بسیار کم است، پوست خام به صورت کامل وارد فرایند تولید میشود در نیازی به ایجاد برش نمیباشد. در مرحله ی قالب گذاری تمامی سطح چرم مورد استفاده قرار میگیرد و درصد ریخت چرم بسیار کم است. راندمان مساحت بالا میباشد.

شقه (Side):

در فرایند تولید چرم کفشی، پوست خام به صورت شقه مورد استفاده قرار میگیرد. علت این نوع برش، به جهت سهولت فرآوری و افزایش کیفیت رخ چرم میباشد. زیرا از آنجایی که ضخامت چرم های کفشی نسبت به چرم های مبلی و لباسی بالا است، امکان چروک شدن رخ چرم در طی مراحل تولید وجود دارد که در نتیجه ی آن باعث کاهش کیفیت چرم خواهد شد. لازم به ذکر است که هر دو شقه ی برش داده شده دقیقا وعینا قرینه هم میباشند و در تولید کفش های لوکس با در نظر گرفتن این قضیه، قالب های لنگه ی چپ از شقه ی چپ و قالب های لنگه ی راست ازشقه ی راست بریده میشوند.

کوروپون (Double bend):

به لطف غلظت و مقاومت بالای بافت پروتئینی، محکمترین، مقاومترین و گرانترین قسمت پوست است (مربع جدا شده). برای تولید زیره ی گیاهی ویا رویه کفشی لوکس استفاده میشود.

شانه (Double shoulder):

فقط برای مصارف بسیار خاص و نادر مانند چرم های چروک – شرینک مورد استفاده قرار میگیرد.(قسمت بالایی)