چرم یک ضایعه ی طبیعی صنعت مواد غذایی است:
با به کارگیری هنر دباغی، این محصول فرعی(که در صورت عدم بازیافت باعث ایجاد الودگی های وسیعی خواهد شد)، تبدیل به یک اثر هنری و ارزشمند میشود. این روند یادآور تغییر نگرش جامعه ی مدرن و ضرورت گذر به فرهنگ عدم مصرف گرایی، استفاده ی مجدد و بازیافت را نشان میدهد.
طول عمر زیاد و دوام بالا در گذر زمان:
برخلاف بافت های مصنوعی ساخت بشر (که همگی الوده کننده ی طبیعت هستند و بر سلامت انسان تاثیر منفی میگذارند) محصولات چرمی طول عمر زیادی دارند و مانند سایر الیاف طبیعی مانند پشم و ابریشم با گذر زمان ارزش خود را حفظ میکنند. به لطف ویژگی “پاتینا”ی چرم(فرم گرفتن و انتیک شدن رنگ)، میتوان تاثیر گذر زمان را روی محصول بخوبی مشاهده کرد. چرم تاریخ را در خود ثبت میکند.
چرم به آسانی قابل تعمیر است:
بر خلاف رقبای پلاستیکی، چرم بافتی است که به آسانی قابل تعمیر بوده و با نگهداری صحیح میتوان سال های زیادی استفاده کرد. با در نظر گرفتن عدم فرهنگ مصرف گرایی و فرهنگ استفاده از کالاهای با طول عمر بالا چرم را میتوان جزو الیاف پایدار قلمداد کرد.
پس یکی از مهمترین وجه تمایز چرم با سایر بافت ها، قابل تعمیر بودن و در نتیجه افزایش طول عمر مفید محصول میباشد.
چرم و ضایعات چرمی قابل بازیافت هستند:
از برش ها و ضایعات چرمی به جا مانده به تنهانی ویا با ترکیب کردن ان ها با سایر مواد ها میتوان کمپوزیت های متنوعی درست کرد.بعد از اتمام عمر کالای چرمی نیز نسبت به نوع فراوری در بازه ی زمانی مابین 10 الی 50 سال به آسانی در طبیعت قابل تجزیه میباشد.
چرم دارای کاربردهای متنوعی است:
بسته به خلاقیت طراح و مهارت دوزنده میتوان تنوع بسیار زیادی از محصولات چرمی را ایجاد کرد. از دستکش چرمی نرم تا کاپشن موتور سیکلت سفت. از مبل چرمی با دوام تا پارکت چرمی لوکس.
چرم، یک حس آرامش:
به لطف خاصیت ترموپلاستیکی، میزان جذب رطوبت بالا و قابلیت تنفس چرم، شرایط دمایی و رطوبی ایده الی را برای مصرف کننده ایجاد میکند. به طوری که به هنگام عرق کردن بدن، رطوبت مازاد را جذب کرده و با جریان دادن جریان هوا به درون باعث خنک شدن شخص میشود. علت بی رقیب بودن کفش چرمی هم از این موضوع نشات میگیرد.
منبع: https://www.leathernaturally.org/Education/Fact-Sheets/Benefits/Benefits-of-leather