از آنجاییکه مواد خام مورد استفاده ی صنعت چرمسازی ماهیت بیولوژیکی دارند و عدم امکان یکنواخت بودن ویژگی های این مواد خام، شناخت هویت آن هم برای تولید کننده و هم برای مصرف کننده الزامی میباشد. در صورت عدم درک صحیح و کافی از ماهیت بیولوژیکی، فیزیکی و شیمیایی پوست خام و متعاقبا چرم، محصول حاصله از کیفیت ایده عالی برخوردار نخواهد بود.
ضخامت پوست بزی مابین 1 الی 3 میلیمتر بوده و مساحت آن مابین 3 الی 12 فوت مربع میباشد. لایه پاپیلاری 1/3 کل ضخامت پوست را شامل میشود که اولین دلیل بالا بودن مقاومت سایشی چرم حاصله از این پوست است. لایه بیرونی پوست این حیوان توسط موهای ضخیم و کرک (کاشمیر) پوشیده شده است که که بسته به شرایط آب و هوایی نسبت این مو ها عوض میشود. کرک های این حیوان از ارزش اقتصادی بسیار بالایی برخوردار میباشد که همانند پشم گوسفند، در زمان حیات این حیوان با ظرافت و مهارت خاصی چیده شده و به کارخانه های نخ ریسی فرستاده میشود. به لطف وجود این کرک ها، بافت لایه ی پاپیلاری بسیار متراکم بوده و پیوند بسیار محکمی را با لایه کوریوم ایجاد کرده است که این نیز دومین دلیل بالا بودن مقاومت سایشی چرم حاصله از این پوست است.
برش عرضی چرم ساخته شده از پوست بز
به لطف بافت متراکم الیاف پروتئینی این پوست در لایه ی پاپیلار و رتیکولار میتوان انواع مختف چرم هایی را که میبایستی از مقاومت سایشی بسیار بالایی برخوردار باشند، تولید کرد. از جمله ی این چرم ها میتوان به چرم های رویه که مناسب استفاده ی کفشی، کیفی و کیف پول میباشند، اشاره کرد. به علاوه، پوست بز یکی از بینظیر ترین بافت هایی است که میتوان در تولید چرم جیر از آن بهره مند شد چرا که به سبب متراکم بودن لایه ی کوریوم، بعد از سنباده ی زنی صحیح طرف لش چرم، بافت مخملی منحصر بفرد چرم جیر نمایان میشود. در نهایت، مجددا به لطف بالا بودن مقاومت سایشی این چرم، استفاده ی آن در تولید انواع دستکش ها از دیرباز مرسوم بوده و است.
میزان فشردگی و تراکم الیاف چرم بزی با دباغی کروم زیر میکروسکوپ الکترونیکی با زوم x400
رخ چرم بزی با دباغی کروم زیر میکروسوپ الکترونی با زوم x30
منبع: Conservation of Leather and Related Materials, Marion Kite 14-15